We hebben best veel kennis in hondenland opgedaan. Er bestaan een heleboel super gave opleidingen, zijn veel goed opgeleide mensen beschikbaar om anderen te helpen en veel mensen die open staan voor nieuwe methodes die ontstaan zijn omdat onze kennis over de hond gewoonweg is gegroeid. Allemaal hele mooie dingen en ik maak daar met trots deel van uit.
Ik ben ook zo iemand, die opleidingen gedaan heeft en nog steeds doet, omdat ik wil blijven leren en mezelf wil blijven verbeteren. Een echte streber geloof ik en wellicht zou mijn eeuwige werklust en drive om nieuwe dingen op te pakken en zoveel mogelijk mensen en honden te helpen en mijzelf daardoor meer dan eens vergeet, ook door mijn man wel eens gezien kunnen worden als ‘ongewenst gedrag’.
Maar als ik even bij de honden blijf…. Dan heb ik een hond ertussen lopen, die volgens de gestelde ‘norm’ in de maatschappij, ook ‘ongewenst gedrag’ laat zien, wanneer hij acht dit nodig te hebben.
Dit zijn voor hem, de gevallen waarin hij zich bedreigt voelt, of voelt dat mijn gezin of zeer goede bekende van hem bedreigt worden. Hij heeft een duidelijke grens en heeft eigen emoties die dit ‘ongewenste gedrag’ aansturen en waar ik hem heel gemakkelijk bij kan helpen en begeleiden, zodat hij zich niet meer zo ellendig hoeft te voelen en finaal uit zijn dak hoeft te gaan.
Dit weet ik nu (bijna altijd) heel erg goed te managen, maar dat is anders geweest…
Ik heb mijn eigen hondenschool in 2012 opgestart en gaf daarvoor alweer een paar jaar les op een andere hondenschool. Mijn Rottweiler reu Bink, kwam in mijn leven in 2011 en hij was vanaf een pup al een geval apart zullen we maar zeggen.
Vanaf negen weken, begroette hij een Maltezer die rustig kennis kwam maken, al direct met een sprong er bovenop, met veel lawaai en de witte plukken Maltezer- haar vlogen daarna in de lucht.
Hmmmm dat had ik niet voor ogen toen ik mijn fluffy beertje mocht ophalen bij de fokker en hmmmm waar gaat dit naartoe? Dacht ik toen…
Na veel trainen op verschillende manieren, van het corrigeren, tot aan negeren, kwam ik helemaal nergens met hem. Voor ons een fantastische hond hoor, maar voor andere honden of mensen die hij niet kende, echt geen goed nieuws. En dat is dan best jammer als je een hondenschool eigenaresse bent toch? Want dan wordt je geacht alle problemen direct op te kunnen lossen en je eigen honden moeten dan al helemaal afgetraind zijn. Nou helaas, ook mijn honden zijn eigen individuen met eigen emoties die ervoor zorgen dat ze doen wat ze doen, maar daar zo meer over…
Wanneer je een diploma als Kynologisch instructeur op zak hebt, zegt dat nog niet zoveel. Net zoiets als dat je net je rijbewijs gehaald hebt. Je kent de theorie, maar de praktijkervaring doe je op met de jaren. En zo ook hier.
De omschrijving ‘Ongewenst gedrag’ wordt snel gekoppeld aan blaffen, grommen en uitvallen aan de lijn. Maar klopt dit dan eigenlijk wel? Want waarom doen honden dat dan?
Er is gedrag wat bij het aard van het beestje hoort, waar hij ooit voor gefokt is zeg maar, er is aangeleerd gedrag, er is gedrag wat vanuit mama misschien doorgegeven is enz. enz. Maar wat dan ‘ongewenst’ is, is dan ook niet gemakkelijk te definiëren.
Wat voor mij niet fijn is (blaffen of grommen tegen mensen) kan voor een hond van een bewaker toch echt noodzakelijk zijn. Zo zie je maar weer; zoveel mensen, zoveel wensen.
Maar als ik weer even naar mezelf kijk en mijn reu Bink, dat wilde ik wel graag weten WAAROM hij de noodzaak voelde om steeds zo enorm overstuur te raken bij diverse situaties.
Ik ben van mening, dat wanneer je niet weet waarom je hond iets doet, je ook niet kan werken aan een verandering, mocht je dit willen. Dus ik ging op zoek naar een opleiding, die mij daar meer over kon leren.
Toen liep ik tegen BAT aan. Een opleiding die ging over de emoties van de hond en die uitlegde dat dát de drijfveer is van het meeste ‘ongewenste’ gedrag. Mega interessant vond ik, dus aanmelden als een malle!
De oprichtster van de BAT- methode Grisha Stewart, was in Nederland en bood de opleiding in 2014 aan. Ik heb die dus met beide handen aangepakt en kan echt als ervaringsdeskundige zeggen, dat dat voor mijn hond de oplossing was en is.
Naast die nieuwe manier van kijken naar Bink zijn gedrag en hem kunnen begeleiden erin, heb ik echt wel een ommezwaai moeten maken in mijn eigen gedrag.
Ik vond namelijk vroeger dat hij gewoon niet zo raar moest doen en met me mee moest komen wanneer hij uit zijn plaat ging. Maar toen ik besefte dat dit allemaal voortkwam uit angst voor het onbekende, vond ik zijn gedrag ineens niet meer zo ‘ongewenst’ en eerder ‘begrijpelijk’ aangezien ik hem geen enkele ruimte gaf om aan te geven wat hij wel en niet prettig vond. En dus ook geen mogelijkheid bood, om dat soort situaties uit de weg te gaan.
Losstaand dat het een waak- en verdedigingshond is en hij hier prima het erf zou bewaken en dat ook gewoon mag, wil ik wel dat hij lekker in zijn vel zit en niet de NOODZAAK voelt, om flink van Jetje te gaan tegen hond of mens. Ik wil graag, dat hij ook ontdekt, dat hij zelf de touwtjes in handen heeft om zichzelf in veiligheid te brengen en zichzelf ontspanning leert te geven in voor hem spannende situaties.
Ik wil graag, dat hij weet, dat hij zelf ontspanning kan creëren en er al helemaal op kan vertrouwen, dat ik hem zeer zeker niet ga dwingen ergens langs te moeten, omdat ik de baas ben en hij er maar op moet vertrouwen dat ik hem wel veilig zal houden.
Hoe zeer kan jij dat ooit garanderen, dat je hond niets zal gebeuren bij ontmoetingen met andere honden? Nou, ik beloof hem mooi niks, want ga niet voor aap staan en de vertrouwensband schaden, wanneer een andermans hond hem een knauw geeft terwijl ik deed alsof hij er best langs kon lopen.
Veel liever zie ik een hond, die weet wat hij anders kan doen dan uitvallen. Een hond die zelf kiest voor routes die voor hem prettig zijn en waarbij hij geen stress ervaart, zodat hij ook geen voor de maatschappij ‘ongewenst gedrag’ HOEFT te laten zien.
Heel blij ben ik dus, dat ik die BAT- methode eigen heb mogen maken en er nu veel andere mensen ook mee mag helpen. Heel blij ben ik dus ook, dat er steeds meer mensen op een andere manier durven te kijken naar gedrag en ook van eigen overtuigingen durven af te stappen en iets nieuws willen proberen.
Zo blij ben ik daarmee, dat ik andere mensen een GRATIS telefonisch consult wil aanbieden van een half uur, waarin we kunnen onderzoeken wat de motivatie is van hun hond, om gedrag in te zetten wat hij nodig acht, maar wat niet prettig voelt voor hem of voor het baasje.
Ben jij dus ook toe aan iets nieuws, aan het echt met ogen open naar je hond kijken en samen leren hoe het ook anders kan?
Plan dan je gratis gesprek via de button op de home- pagina. Samen weet je altijd meer dan één